Η δεκαετία
του 90 θα μείνει πάντα στο μυαλό όλων σαν
μια δεκαετία αλλαγών. Όχι, μόνο όσον
αφορά πολιτισμούς και συνήθειες, αλλά
και τη μουσική. Τότε ήταν που εμφανίστηκε
και ένα καινούργιο είδος. Το Britpop
ανέστησε τη βρετανική μουσική και έφερε
στο προσκήνιο πολλά νέα συγκροτήματα
καθώς και αλλαγές στο Alternative
Rock.
Ένα από
αυτά τα συγκροτήματα ήταν οι Oasis.
Η γνωστή μπάντα από το Μάντσεστερ έκανε
τεράστια επιτυχία και έβγαλε κάποια
πολύ διάσημα τραγούδια όπως το
“Wonderwall”,
το “Don’t
Look
Back
In
Anger”
και το “Stop
Crying
Your
Heart
Out”,ενώ
επίσης έκανε cover
με επιτυχία πολλά τραγούδια όπως π.χ.
το “Stand
By
Me”.
Ας μη κοροϊδευόμαστε μόνο και μόνο το
album
“(What’s
The
Story)
Morning
Glory”
τους έβαλε αιωνίως στο μουσικό πάνθεον.
Αν κάναμε
ένα δημοψήφισμα (είναι και τις μόδας)
πόσοι άνθρωποι γνωρίζουν το άλμπουμ
“The
Great
Escape”
νομίζω θα απογοητευόμουν. Ακόμα και αν
δεν το πιάσουμε από επίπεδο άλμπουμ
αλλά από επίπεδο κομματιών πόσοι άραγε
γνωρίζουν το “Country
House”
και πόσοι το “Champagne
Supernova”;
Ακόμα και εδώ οι Oasis
θα βγαίνανε ξεκάθαρα νικητές. Και οι
άλλοι ποιοι είναι; Μα φυσικά μια παρέα
από το Λονδίνο με το όνομα Blur.
Οι
Blur
θεωρούνται ένα από τα συγκροτήματα που
θεμελίωσαν το Britpop
και άλλαξαν το Alternative
Rock
όπως το ξέραμε. Χωρίς αυτούς ήταν αρκετά
πιθανό να μην ξεπηδούσαν πολλές μπάντες
μέσα στα επόμενα χρόνια. Εκτός αυτού ο
τραγουδιστής τους, Damon
Albarn,
στη συνέχεια μεγαλούργησε και με ένα
ακόμα συγκρότημα, τους Gorillaz.
Ναι, αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να
δημιουργήσει όχι ένα αλλά δυο διαφορετικά
επιτυχημένα σχήματα μπαίνοντας σε ένα
κλειστό κλαμπ λίγων καλλιτεχνών που το
έχουν καταφέρει αυτό (π.χ. Dave
Grohl).
Μπορεί
όλα τα παραπάνω να ισχύουν αλλά αυτή η
συγκεκριμένη παρέα ποτέ δεν πήρε την
προβολή που της άξιζε. Κατά τη γνώμη μου
θα έπρεπε να θεωρούνται αν όχι καλύτερη
τουλάχιστον ισάξιοι με το συγκρότημα
των αδερφών Gallagher.
Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με τους Oasis
εκείνοι είχαν μια μεγαλύτερη διάρκεια.
Τότε έβγαζαν τη μια επιτυχία μετά την
άλλη και δημιουργούσαν ντόρο που κρατούσε
προσωρινά. Αυτό γιατί ποτέ δεν έκαναν
το δικό τους “Wonderwall”,
ένα κομμάτι δηλαδή που θα γίνει τεράστια
επιτυχία. Αν και το “Song
2” που κυκλοφόρησαν αργότερα έγινε
μεγάλη επιτυχία και παίζεται μέχρι
σήμερα ποτέ δεν θα γίνει αυτό που έψαχναν.
Υπάρχει
ένα ρητό που λέει ότι «Την ιστορία την
γράφουν οι νικητές». Κάπως έτσι λοιπόν
η ιστορία γράφτηκε από τους φαν των
Oasis.
Κι αν αναρωτιέστε γιατί υπάρχει σύγκριση
μεταξύ των δυο συγκροτημάτων είναι
επειδή ήταν αντίπαλοι. Πίσω στο 1994 και
το 1995 οι Oasis
έβγαλαν τα δυο καλύτερα άλμπουμ τους.
Τις ίδιες χρονιές οι Blur
κυκλοφόρησαν και αυτοί δυο φοβερούς
δίσκους. Και στις δυο περιπτώσεις οι
Oasis
νίκησαν σε πωλήσεις και εντυπώσεις.
Ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να πω ότι
ήταν άδικο το αποτέλεσμα. Η αδικία ήρθε
μετέπειτα όταν πολλοί άρχισαν να θεωρούν
τους Blur
κατώτερους.
Φτάνουμε
αισίως στο φετινό έτος. Οι Blur
επανενώθηκαν και κυκλοφόρησαν ένα νέο
άλμπουμ. Ένα ακόμα επιτυχημένο άλμπουμ.
Κι όμως μια ενδεχόμενη επανένωση των
αδερφών Gallagher
θα έκανε μεγαλύτερη φασαρία. Το βλέπουμε
από τις φήμες που διαρκώς αναπτύσσονται
και από τη διαρκή ενασχόληση των rock
media.
Το βλέπουμε και γύρω μας στον κόσμο.
Αυτή είναι η αδικία. Μια αδικία που θα
ακολουθεί τις δυο μπάντες για πάντα.
Υ.Γ. Αν
θέλετε να ακούσετε Blur
θα πρότεινα τα τραγούδια: “Country
House”,
“The
Universal”,
“Beetlebum”,
“Fool’s
Day”,
“Tender”
και το “Stereotypes”.
Κατά τη γνώμη μου μαζί με το “Song
2” είναι τραγούδια που αξίζει να γνωρίζει
κάποιος που ακούει βρετανικό Alternative
Rock.
by dropmind
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου