Οι Μεγαλοφυείς Radiohead

Όποιος διαβάζει συχνά πυκνά τα άρθρα μου καταλαβαίνει τη λατρεία που έχω για το συγκρότημα. Γενικά τόσο αυτό όσο και το επόμενο άρθρο έπρεπε να είναι αφιερωμένο σε αυτούς που πρόκειται να βγάλουν έναν ακόμα δίσκο. Για όσους μάλιστα ενδιαφέρονται να τον ακούσουν σήμερα στις 9 θα είναι διαθέσιμος διαδικτυακά μάλλον μέσω streaming. Αν αναφερθούμε στη μουσική φυσικά το φαινόμενο που ονομάζεται Radiohead είναι εξ αρχής ολοκληρωμένο. Μόνο το άκουσμα των ονομάτων των μελών που αποτελούν αυτήν την μπάντα δίνει μια απαράμιλλη ελκυστικότητα. Οι Thom Yorke στη φωνή, Colin Greenwood στο μπάσο, Johnny Greenwood και Ed O Brien στην κιθάρα και τέλος Philip Selway στα ντραμς φαίνεται να δημιουργούν μια ομάδα γεμάτη χημεία. Αυτός είναι και ο λόγος που κανείς ποτέ δεν αναφέρεται σε κανέναν ξεχωριστά. Μπορεί ο Thom Yorke σαν frontman να παίρνει τη μερίδα του λέοντος αλλά ποτέ κανείς δεν μπορεί να αναφερθεί στο συγκρότημα σαν “O Thom Yorke και η παρέα του” όπως γίνεται με άλλα συγκροτήματα. Ήταν, είναι και θα είναι οι Radiohead, άνθρωποι που πειραματίστηκαν και κατάφεραν συνεχώς να βρίσκονται στο προσκήνιο της ροκ μουσικής από τη δεκαετία του 90 και μετά.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν μπορεί κάποιος να πει εκεί έξω πως δεν είναι μια πολύ καλή μπάντα. Ή αν το πει θα υπάρχει σίγουρα κάποιος από τον πυρήνα των φαν τους που θα διαφωνήσει και θα τον μεταπείσει. Μπορεί σίγουρα κάποιος να πει ότι δεν του αρέσουν, ότι θεωρεί πως αυτή η «ψαγμενιά» τον επηρεάζει αρνητικά ή ότι το στυλ τους είναι τελείως εκτός τόπου και χρόνου αλλά ποτέ δεν θα μπορέσει να πει πως είναι ατάλαντοι. Κι αυτό γιατί το έχουν αποδείξει. Όχι, μια και δυο φορές, αλλά συνεχώς. Από το ξεκίνημά τους μέχρι σήμερα. Αν κάποιος καθίσει και σκεφτεί πως κατάφεραν να δημιουργήσουν στον κόσμο μια αίσθηση ανυπομονησίας για οτιδήποτε καινούργιο ετοιμάζουν θα καταλάβει το γιατί.

Κι εδώ φτάνουμε στον βασικό λόγο που θεωρώ ότι είναι μεγαλοφυείς. Στις σημερινές μέρες (δυστυχώς) δεν είναι το πιο σημαντικό το τι παράγεις. Για αυτόν τον λόγο βλέπουμε συνεχώς ανθρώπους να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν στο μουσικό στερέωμα χωρίς να επηρεάζουν ουσιαστικά τη μουσική και την εξέλιξή της. Το πιο σημαντικό είναι πώς το προωθείς. Αυτή είναι και η μεγαλοφυΐα τους. Θα αναλύσω τρία βασικά παραδείγματα.

• Παράδειγμα 1^ο: Όταν οι Radiohead κυκλοφόρησαν το Creep έγινε μεγάλος πάταγος και τους έβαλε με το καλημέρα πολύ ψηλά στη συνείδηση των ακροατών. Σε όλες τις συναυλίες οι Radiohead πιέζονταν από τους φαν να παίξουν το συγκεκριμένο τραγούδι. Μετά από αρκετές εμφανίσεις αυτό το τραγούδι ξαφνικά εξαφανίστηκε τελείως από όλα τα setlist των συναυλιών για πολλά χρόνια. Ο λόγος; Δεν ήθελαν ο κόσμος να τους έχει στο μυαλό του σαν το συγκρότημα που τραγουδάει το Creep, δηλαδή σαν one-hit-wonders (συγκροτήματα που έχουν βγάλει μόνο ένα τραγούδι που γίνεται επιτυχία και μετά εξαφανίζονται) όπως λέγεται.
• Παράδειγμα 2^ο: Οι Radiohead κυκλοφορούν το In Rainbows αφήνοντας τους θαυμαστές τους να πληρώσουν όσο θέλουν για να το πάρουν διαδικτυακά, ενώ αργότερα το κυκλοφόρησαν και σε έκδοση CD. Όχι, μόνο μια μεγάλη μερίδα του κόσμου πλήρωσε, αλλά επιπλέον πολλοί πλήρωσαν και για το διαδικτυακό αλλά και το «φυσικό» άλμπουμ. Η μουσική τους βρέθηκε για μια ακόμα φορά στην κορυφή και οι ίδιοι καταξιώθηκαν για μια ακόμα φορά για την πολύ καλή δουλειά τους (το In Rainbows για όποιον δεν το έχει ακούσει το συστήνω ανεπιφύλακτα).
• Παράδειγμα 3^ο: Πίσω στο παρόν οι Radiohead άρχισαν σιγά-σιγά να εξαφανίζονται από όλα τα κοινωνικά μέσα. Ένας τρόπος προώθησης έξυπνος και πάνω από όλα δωρεάν. Βασίστηκαν για μια ακόμα φορά σε μια απλή λογική. Αν ένας φίλος μας στη σημερινή εποχή σταματά να χρησιμοποιεί τα social media ξαφνικά θα το συζητήσουμε κάποιοι μεταξύ μας. Αν αυτός ο άνθρωπος (ή στην προκειμένη περίπτωση συγκρότημα) ήταν διάσημος και το έκανε αυτό πόσοι θα το συζητούσαν; Έτσι, δεν χρειάστηκε ούτε διαφήμιση στην τηλεόραση ή αφίσες όπως στην περίπτωση του τελευταίου album των Pink Floyd ούτε καν προώθηση με λεφτά στο Facebook ή το YouTube. Αντί να δείξουν ότι βρίσκονται εκεί και ότι συνεχίζουν και βγάζουν άλμπουμ απλά δήλωσαν την απουσία τους. Κι όλο το ίντερνετ μιλούσε για αυτό που έρχεται. Μέχρι τη στιγμή που κυκλοφόρησαν το πρώτο τραγούδι.

Η μεγαλοφυΐα, λοιπόν, δεν βρίσκεται απαραίτητα στα πιο σύνθετα πράγματα. Ειδικά στην περίπτωση της μουσικής καμιά φορά είναι πολύ απλή και την προσπερνάμε. Για αυτόν τον λόγο οι Radiohead είναι μεγαλοφυείς πάνω από όλα, διότι ποτέ δεν προσπέρασαν τα πιο απλά πράγματα. Ειδικά όταν ένα από αυτά είναι να μπορείς να προωθήσεις κάτι το οποίο σου αρέσει, είναι ποιοτικό και έχεις προσπαθήσει πολύ για να το πετύχεις.

by dropmind