Κάνοντας Βόλτες Με Το Magic Bus

Το σημερινό άρθρο είναι κάπως ιδιαίτερο και όχι άμεσα συνδεδεμένο με τη μουσική, αλλά αναφέρεται στο λεωφορείο εκείνο που κατά κάποιον τρόπο αποτυπώνει την ουσία μιας απ τις τελευταίες μεγάλες δεκαετίες, τα 70s – μια δεκαετία που οι περισσότεροι πλέον έχουν μεγαλώσει ακούγοντας ιστορίες - και κατέληξε να γίνει μέχρι και τραγούδι. 

Την ιδέα του magic bus, εκεί όπου χίπηδες ροκάδες και όχι μόνο, συναντιόνταν για να ζήσουν το ταξίδι της περιπέτειας ξεκίνησε ο Άγγλος Greg Williams. Ο ίδιος σ’ ένα ταξίδι, ενώ περιπλανιόταν στην Ινδία, αποφάσισε ν αγοράσει ένα παλιό βαν έναντι 300 δολαρίων, το οποίο και ύστερα πέρασε μερικές μέρες ζωγραφίζοντας με λουλούδια και ψυχεδελικά χρώματα – 70s γαρ. Σύντομα μάζεψε ακόμη σαράντα άτομα με μικρή συμμετοχή ο καθένας, και το πρώτο δρομολόγιο Ινδία- Λονδίνο ήταν πλέον γεγονός. Με τον καιρό ο Williams αγόρασε κι άλλα λεωφορεία που όργωναν τις ευρωπαϊκές πόλεις και έφταναν ως και τις Ινδίες –αυτό μέχρι το 1979 περίπου όταν λόγω της ισλαμικής επανάστασης στο Ιράν, οι διαδρομές περιορίστηκαν στη γηραιά ήπειρο. Περιττό να ειπωθεί βέβαια πως ένα σχετικά ανοργάνωτο ταξίδι, που κρατούσε πολλές μέρες – το δρομολόγιο Λονδίνο- Ινδία , πάνω από δώδεκα- σε δύσκολες συνθήκες και καμιά φορά χωρίς πολυτέλειες του τύπου κλιματισμός ή και θέρμανση, αποτελούσε ευκαιρία για πολλούς νέους της εποχής.
Εκείνοι μάλιστα αποτελούσαν και τη συντριπτική πλειοψηφία των επιβατών. Νέοι από διάφορα μουσικά ρεύματα και κουλτούρες, έπαιρναν το χρυσό εισιτήριο, ξεκινώντας μια περιπέτεια, ενώ μόνο να φανταστεί κανείς μπορεί το πώς ήταν εκεί μέσα. Απ’ όσα περιγράφονται πάντως, επρόκειτο για μία κατάσταση χάους με ανθρώπους να τραγουδάνε, να φωνάζουν, να καπνίζουν, να πίνουν, να φλερτάρουν κι φυσικά το περιστασιακό ροχαλητό - καλά όλα, αλλά όταν νυστάζεις, νυστάζεις. Πάνω απ’ όλα όμως κυριαρχούσε η διάθεση για διασκέδαση και καινούργιες εμπειρίες, σε μια εποχή μάλιστα που αν και τα ξένα είδη μουσικής είχαν διαδοθεί παντού, χωρίς διαδίκτυο και με τα ταξίδια στο εξωτερικό να είναι ακόμα δύσκολη υπόθεση, οι περισσότεροι δεν είχαν ιδέα τι υπάρχει πέρα από τα σύνορα τους.
Τα πρώτα γραφεία στην Ελλάδα άνοιξαν το 1976, αρχικά στην οδό Κυδαθήναιον και στη συνέχεια στην οδό φιλελλήνων, στο Σύνταγμα, από τον Χρήστο Πετρόπουλο. Οι δυο τους μάλιστα είχαν γνωριστεί σε μία στάση του magic bus στην Αθήνα, στην pub που διατηρούσε ο Πετρόπουλος στην Πλάκα. Το γραφείο παρόλο που λειτουργούσε χωρίς άδεια –όπως πολλές ελληνικές επιχειρήσεις εκείνη την περίοδο- δεν αντιμετώπισε πρόβλημα και γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία με έως και 9 δρομολόγια σε μία μέρα. Ενδεικτικό μάλιστα είναι πως ακόμα και μετά την πτώχευση της εταιρίας, το ελληνικό magic bus συνέχισε να λειτουργεί για λίγο ακόμα καιρό, κλείνοντας πλέον ολοκληρωτικά προς τα τέλη της δεκαετίας.

Ολοκληρώνοντας λοιπόν πρέπει να ειπωθεί πως όσο παράξενο και να φαίνεται αν μπορούσε κανείς να χωρέσει μια ολόκληρη δεκαετία –και μάλιστα μια δεκαετία με ιδιαίτερα ισχυρά ρεύματα και μεγάλη άνθιση στη μουσική- σε ένα αντικείμενο αυτό πιθανότατα θα ήταν εκείνο το πρώτο βανάκι με τα λουλούδια που, από μια απόφαση της στιγμής, κατέληξε να μετράει ατελείωτα μίλια σε δεκάδες χώρες.

by Sammheim