Planet Of Zeus / The Big Nose Attack Live @ Gagarin 205

Ημέρα Σάββατο εχθές και ολόκληρη η Αθήνα σείεται. Θα μου πείτε μα είναι φυσικό τέτοια μέρα να γίνεται ένας μικρός χαμός στην πόλη, μα όχι αγαπητοί δεν είναι αυτός ο λόγος. Εχθές, ημέρα Σάββατο οι Planet Of Zeus ολοκλήρωσαν την ευρωπαϊκή τους περιοδεία στην πόλη που τους ανέθρεψε και εμείς είχαμε την τύχη να βρισκόμαστε εκεί ώστε να σας μεταφέρουμε την ατμόσφαιρα.

Ξεκινώντας από την αρχή αξίζει να πούμε δύο λόγια για το support act. Οι The Big Nose Attack ήταν ήδη γνωστοί σε αρκετούς από εμάς από το περσινό Rockwave όπου είχαν παίξει πριν τους ''The Black Keys'', μπάντα με την οποία φαίνεται να μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία ως προς το είδος και τον ήχο τους. Ακόμη καθώς πρόκειται για μία μπάντα αρκετά δραστήρια, πιθανότατα οι περισσότεροι από σας αν δεν την έχετε δει, τουλάχιστον θα την έχετε ακουστά. Γι αυτό το ταλέντο τους από κοινού με την εμπειρία και την άνεση που έχουν πάνω στη σκηνή περισσότερο έδινε την αίσθηση μιας μεγάλης μπάντας παρά ενός support. Ο ήχος τους κινείται στο φάσμα blues - rock με υπέροχα solos στην κιθάρα και στα drums , ενώ προτιμούν βαθιά φωνητικά με το απαραίτητο distortion που και που, έτσι που θέλοντας και μη σε κάνουν να ταξιδεύεις.

Πριν ξεκινήσω να μιλάω για τους Planet θέλω μόνο να σημειώσετε πως τους έχω ήδη δει να παίζουν αρκετές φορές, με τελευταία το Μάιο και πραγματικά δε ξέρω γιατί εκπλήσσομαι κάθε φορά. Εννοώ πως όχι μόνο ούτε μία φορά δεν έχω καταφέρει να τους δω και να πω ότι σήμερα δεν ήτανε τόσο καλοί, αλλά κάθε φορά για κάποιο λόγο μου δίνουν την εντύπωση πως γίνονται ακόμα καλύτεροι. Κρατήστε ακόμα πως αυτή ήταν η τελευταία συναυλία έπειτα από 32 άλλες σε όλη την Ευρώπη!

Η ώρα λοιπόν 10:30 και ο Δίας ανεβαίνει στη σκηνή. Όλο το κοινό πανηγυρίζει και φωνάζει από κάτω, ενώ φυσικά στην πρώτη νότα το χάος. Ένα κουβάρι το κοινό και ο Μπάμπης να γρυλίζει στους ήχους του ομώνυμου τραγουδιού από το νέο άλμπουμ τους, Loyal To The Pack. Ύστερα από δύο τραγούδια επιτέλους τα παιδιά μας συστήνονται με το κλασσικό πλέον ''Γεια σας είμαστε οι Planet of Zeus από την Αθήνα'', που ενώνει με μία κάποια νοσταλγία κι εμάς που ήμασταν μικροί, με τις αρχές της μπάντας το 2000. Για όσους έχουν πάει σε παραπάνω από μία συναυλίες τους έχω να πω ότι ήτανε μία εκατό της εκατό παράσταση Planet, δηλαδή το ένα κομμάτι σε χτύπαγε μετά το άλλο και όταν πλέον πίστευες ως εδώ ήτανε, τα φώτα έπεσαν και μπήκαν τα απίστευτα, πιο μπαλαντοειδές Disappointment Blues και τη δεύτερη φορά το υπέροχο Retreat από τον καινούργιο τους δίσκο. Ο Μπάμπης επικοινωνιακός όπως πάντα να ζητάει από το κοινό να φωνάξει πιο δυνατά, γιατί ποτέ δεν είναι αρκετό, αφιέρωσε το Your Love Makes Me Wanna Heart Myself στα αγοράκια στο δωμάτιο και το You 're My Little Deceiver φυσικά στα κοριτσάκια.

Στη μιάμιση ώρα αφήσανε τη σκηνή και η συναυλία τελείωσε, μέχρι φυσικά να επιστρέψουν μετά από κάνα 5λεπτο για τρία ακόμη τραγούδια και δε σεβάστηκαν τίποτα, επέστρεψαν με Vigilante και παρόλο που όλοι κάτω πολεμούσαν ήδη τόση ώρα, ξαναμπήκαν με όλη τους τη δύναμη, σα να ήταν το πρώτο τραγούδι. Και κάπου εκεί οι Planet ξεκίνησαν να τζαμάρουν επάνω στη σκηνή με το Σεραφείμ να δίνει ρέστα στα drums - η αλήθεια είναι πως αυτό ίσως και να 'γινε λίγο πιο πριν, μα από χθες μόνο σπασμένες εικόνες έχω καταφέρει να συγκρατήσω.

Τελειώνοντας πρέπει να πω πως χάρηκα που άκουσα ορισμένα από τα παλιά τραγούδια που δεν είχανε παίξει στις δύο τελευταίες και κυρίως το The Beast Within, που είναι από τα αγαπημένα μου, και το Macho Libre. Γενικά όπως ίσως καταλάβατε σχεδόν ανυπομονώ για τη φορά που αυτή η μπάντα θα κάνει μία μέτρια συναυλία - έτσι για να σιγουρευτώ ότι είναι άνθρωποι - , μα αφού ούτε τα 32 προηγούμενα live κατάφεραν να τους κόψουν τη φόρα δε ξέρω τι μπορεί. Και για το κλείσιμο σας αφήνω με την προτροπή αν δεν τους έχετε δει στην επόμενη συναυλία να πάτε οπωσδήποτε και τα λόγια του Μπάμπη που μας είπε πως όλοι εκεί έξω μιλούν για τη νέα αυτή ελληνική σκηνή και που πίσω από αυτήν εκτός από τους Planet βρίσκονται άλλες πενήντα μπάντες και το δυνατό κοινό.

by sammheim