Η
αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο CD
δεν ανυπομονούσα να το ακούσω. Κακά τα
ψέματα το προηγούμενο (τριπλό) άλμπουμ
μού άφησε μια κακή εντύπωση. Σαν να είχαν
ξεμείνει από ιδέες. Για χάρη του παλιού
καιρού, όμως, αποφάσισα να αφιερώσω λίγο
χρόνο στο “Revolution Radio”.
Είναι
σημαντικό να εκφράσω τη χαρά μου, επειδή
με διέψευσαν. Το “Revolution
Radio” αποτελεί μια επιστροφή
των Green Day
στα 90s. Εκεί όπου ξεκίνησαν.
Προτίμησαν να αφήσουν τα πολλά alternative
στοιχεία τα οποία επισκίαζαν το φημισμένο
ποπ πανκ τους τα προηγούμενα χρόνια και
επικεντρώθηκαν στην παραγωγή ενός
αξιόλογου πανκ άλμπουμ.
Δεν
σημαίνει βέβαια ότι το συγκεκριμένο CD
αποτελεί κάτι απίστευτο. Παρόλα αυτά
τα περισσότερα τραγούδια μου άρεσαν
κυρίως γιατί μου θύμισαν τους Green
Day που άκουγα μικρότερος.
Ο ήχος τους ήταν ο χαρακτηριστικός που
τους συνοδεύει πολλά χρόνια τώρα και
τα νοήματα μοιάζουν με αυτά που μας
συνήθισαν την εποχή του American
Idiot.
Προσωπικά
θεωρώ μεγάλη επιτυχία μια μπάντα να
μπορεί να σταθεί επάξια στις απαιτήσεις
του κοινού μετά από 11 άλμπουμ (με το ένα
τριπλό). Ίσως όχι σε όλα τα τραγούδια,
αλλά στα περισσότερα τα κατάφεραν. Και
παρά την ηλικία τους κατάφεραν να βγάλουν
ένα teenage album
το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα αν έβγαινε
πριν 15 χρόνια να ήταν στην κορυφή των
ροκ τσαρτ.
Επικεντρώνοντας
λίγο περισσότερο στα κομμάτια εγώ
προσωπικά ξεχώρισα το γνωστό “Bang
Bang”, αλλά και το “Forever
Now” το οποίο φτιάχτηκε
σε στιλ “Jesus Of
Subarbia”. Επιπλέον, μου άρεσε
πολύ και το τελευταίο κομμάτι, δηλαδή
το “Ordinary World”
που αποτελείται από ακουστική κιθάρα
και φωνητικά από τον Armstrong.
Αν
θέλετε, λοιπόν, να ακούσετε ξανά αυτό
το συγκρότημα να παίζει καινούργια
τραγούδια που θυμίζουν τα 90s
τότε αυτό το CD είναι
σίγουρα φτιαγμένο για εσάς. Κι αν δεν
θέλετε δοκιμάστε το και μπορεί να
διαψευστείτε όπως διαψεύστηκα και εγώ.
by
dropmind
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου