Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Masterpiece Reviews : The Number Of The Beast

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ένα νέο μουσικό κίνημα άρχισε να αναδύεται στον κόσμο της μουσικής. Το όνομα του κινήματος The New Wave Of British Heavy Metal και οι πρωτοπόροι οι Iron Maiden, οι οποίοι είχαν σιγά σιγά αρχίσει να καθιερώνονται ως μια από τις καλύτερες metal μπάντες της εποχής. Το 1982 όμως οι Maiden απέλυσαν τον Paul Di Anno από τα φωνητικά και τη θέση του ανέλαβε ο Bruce Dickinson. Και όλοι περίμεναν πως θα αντιδρούσαν οι Maiden στην αλλαγή αυτή. Και αντέδρασαν κυκλοφορώντας το Number Of The Beast, το καλύτερο album τους.

Masterpiece Reviews : The Number Of The Beast


Το Number Of The Beast κυκλοφόρησε στις 22 Μαρτίου 1982 και αποτελεί το τρίτο studio album του Βρετανικού συγκροτήματος. Ο δίσκος ξεκινάει με το Invaders ένα από τα πιο γρήγορα κομμάτια του συγκροτήματος. Από την αρχή μας δείχνει πως ο Bruce Dickinson ταιριάζει απόλυτα με τους υπόλοιπους και μας βάζει στο κλίμα του δίσκου. Για να ακολουθήσει το πιο αργό και μελωδικό Childern Of The Damned, στο οποίο βλέπουμε την μπάντα να συνταιρίαζει απόλυτα και πιο καθαρό ήχο αλλά και το distorted ήχο για τον οποίο έγιναν γνωστοί. Όπως έχει πει ο Bruce Dickinson σε συνέντευξη του το τραγούδι είναι εμπνευσμένο απο το Children Of The Sea των Black Sabbath.Συνέχεια έχει το Prisoner ένα κομμάτι βασισμένο στην ομώνυμη σειρά του 1960. Στο τραγούδι είναι εμφανής η φωνητική ικανότητα του Dickinson ο οποίος παράλληλα θέλει να μας περάσει το μήνυμα πως και οι φυλακισμένοι είναι άνθρωποι και δεν θα πρέπει να αναφέρονται με τον αριθμό φυλάκισης τους. Το 22 Acacia Avenue, που είναι και ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια στο album, συνεχίζει την ιστορία της ιερόδουλης Charlotte η οποία είχε αναφερθεί πρώτη φορά στο Charlotte The Harlot στον πρώτο δίσκο των Maiden.
To δεύτερο μέρος του album ανοίγει με το ομώνυμο Number Of The Beast ένα τραγούδι, με εντυπωσιακό ρεφρέν και φωνητικά από τον Dickinson, που έκανε πολλούς ακροατές να θεωρήσουν πως οι Iron Maiden είναι σατανιστές. Σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος και σταθερό κομμάτι στα live τους. Το Run To The Hills έχει τον χαρακτηριστικό γρήγορο και ανεβαστικό ρυθμό του συγκροτήματος, και μας εξιστορεί τις μάχες μεταξύ των Αμερικάνων ιθαγενών και των Ευρωπαίων. Το επακόλουθο Gangland θεωρείτο από πολλούς το χειρότερο κομμάτι της μπάντας. Αλλά δεν είναι τόσο κακό. Το κομμάτι εμπεριέχει ένα catchy ρεφρέν και πολλή ενέργεια από όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Για να έρθει το album να κλείσει με το καλύτερο τραγούδι της μπάντας και το προσωπικό αγαπημένο μου. Το Hallowed Be Thy Name. Μια σύνθεση του Steve Harris που μας διηγείται τις σκέψεις ενός φυλακισμένου ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με τη θανατική ποινή. Ένα πραγματικά εκπληκτικό κομμάτι που δεν γίνεται να μην τραγουδήσεις μαζί στο ρεφρέν.
Το εικονικό artwork του album μας δείχνει τον Eddie ( τη μασκότ του συγκροτήματος ) να χειρίζεται τον Σατανά σαν μαριονέτα, και το Σατανά με τη σειρά του να χειρίζεται έναν μικρό Eddie. Η original κυκλοφορία του album απεικονίζει έναν μπλε ουρανό, κάτι το οποίο ήταν λάθος των εκτυπωτών.
Με το Number Of The Beast οι Iron Maiden όχι μόνο απέδειξαν ότι αναπλήρωσαν επάξια τον Paul Di Anno με τον Bruce Dickinson αλλά ταυτόχρονα καταξιώθηκαν ως μία από τις καλύτερες metal μπάντες. Ένα πραγματικό αριστούργημα. 

Masterpiece Reviews : The Number Of The Beast


by Tsouv34



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου