Γιατί Να Ακούει Κανείς Μουσική?

Αυτή η ερώτηση παίζει συνεχώς στο μυαλό μου εδώ και πολλά χρόνια. Είναι από τα πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε και απλά λέμε “Γιατί μου αρέσει”. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει ξεκάθαρο γιατί. Αλλά προσωπικά μπορώ να εκφράσω ένα μέρος της δικής μου αλήθειας.

Πολλές φορές έχει ακουστεί το γνωστό ότι “ακούω μουσική γιατί μπορώ να εκφράζομαι” το οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Κι η αλήθεια είναι πως αποτελεί και μια από τις πτυχές της συγκεκριμένης ασχολίας. Είναι και μια πολύ εύκολη. Όλοι βρίσκουμε μια έκφραση σε κάποια τέχνη ακόμα και αν δεν είναι τόσο τέχνη όσο νομίζουν οι άλλοι. Η ζωγραφική, το θέατρο, ο χορός και ο κινηματογράφος αποτελούν μόνο κάποιες από αυτές τις ασχολίες οι οποίες μας εκφράζουν.

Εγώ, όμως, θέλω να εντριφύσω πιο βαθιά. Το να εκφράζεσαι σημαίνει να εξωτερικεύεις τον εαυτό σου κατά κάποιον τρόπο. Κατά τη γνώμη μου αυτό αποτελεί μόνο το μισό κομμάτι της αλήθειας. Πόσες φορές, άλλωστε, δεν έχουμε επηρεαστεί από ένα τραγούδι; Το βλέπω στον εαυτό μου όταν ακούω π.χ. Eminem ή System Of A Down. Ακόμα και ήρεμος να είμαι θα νιώσω μια μεγάλη διάθεση να ξεσπάσω. Δεν έχει σημασία αν έχει γίνει κάτι. Σε ένα άλλο παράδειγμα, έχετε παρατηρήσει ότι όταν έχουμε νεύρα θέλουμε είτε να ακούσουμε κάτι χαλαρωτικό για να ηρεμήσουμε είτε να ακούσουμε κάτι δυνατό για να εκτονωθούμε. Δυο συμπεριφορές που έχουν σαν στόχο την τελική ηρεμία, αλλά χρησιμοποιούν διαφορετικούς δρόμους. Για μένα αυτό αποδεικνύει πάλι ότι η μουσική μας επηρεάζει.

Παρόλα αυτά συνεχίζοντας να εμβαθύνω φτάνω σε κάτι ακόμα πιο ουσιαστικό. Δεχόμενος την ύπαρξη διαφορετικών διαστάσεων θεωρώ ότι αυτό ακριβώς κάνει η μουσική. Σε οδηγεί προσωρινά σε μια διάσταση. Για να μην έρθουν διάφοροι φυσικοί και αρχίσουν να με βρίζουν δεν εννοώ την κυριολεκτική έννοια, αλλά τη μεταφορική. Ας μην κοροϊδευόμαστε αυτό που κάνουν για λίγο οι τέχνες είναι να μας εξιτάρουν τη φαντασία. Να την εκκινούν αν θέλετε. Αν είμαστε συγκεντρωμένοι στη μουσική θα το νιώσουμε ότι παύουμε να είμαστε συγκεντρωμένοι στο περιβάλλον γύρω μας. Το ίδιο και πάλι με όλες τις τέχνες.

Γιατί, όμως, να ξεφύγουμε; Γιατί δεν μας αρέσει προσωρινά αυτό που υπάρχει γύρω μας. Δεν μας γεμίζει. Θέλουμε κάτι διαφορετικό το οποίο θεωρούμε καλύτερο. Σκεφτείτε πόσες φορές έχετε αφαιρεθεί ειδικά στο σχολείο. Δεν θέλατε να ξεφύγετε από τη βαρετή πραγματικότητα; Αν, λοιπόν, θέλαμε κάποιον καταλύτη για αυτό το εντυπωσιακό φαινόμενο της αφηρημάδας τον βρήκαμε στην κάθε είδους τέχνη που είτε εξασκούμε είτε βιώνουμε. Κι έτσι φτάνουμε πιο εύκολα στην φαντασία.

Προσωπικά, υπάρχει ένας ακόμα λόγος που ακούω μουσική. Αυτός ο λόγος παίρνει κυρίως ισχύ όταν γράφω ασκήσεις ή όταν οδηγώ. Η μουσική με βοηθά να συγκεντρώνομαι. Θα μου πείτε ότι είναι πολύ αντίθετο από αυτό που είπα πριν, αλλά είναι αλήθεια. Έτσι όπως το έχω σκεφτεί (μην ξέροντας αν είναι σωστό) καλύπτει εκείνο το μέρος του μυαλού μου που θέλει να αφαιρεθεί και ουσιαστικά του δίνει ένα ψευδοφάρμακο για όση ώρα δεν πρέπει να αφαιρεθώ.

Κι αυτό είναι το απίθανο με τις τέχνες. Ο καθένας τις χρησιμοποιεί όπως θέλει. Και για αυτό η απάντηση “έτσι μου αρέσει” είναι και η πιο σωστή. Και η πιο σωστή ερώτηση θα ήταν το “Γιατί σου αρέσει αυτή η τέχνη;”.

Υ.Γ. Όλα αυτά γράφτηκαν υπό τη συνοδεία των System Of A Down, των Muse και των Rage Against The Machine. Πώς ήμουν συγκεντρωμένος; Ανατρέξτε στην προτελευταία παράγραφο.

by dropmind