Crush Test : California

Όλοι οι απανταχού φίλοι της ποπ πανκ σκηνής περιμέναμε αυτή τη μεγάλη επιστροφή. Οι Blink-182 αποτελούν από το ξεκίνημα τους την ουσία του ποπ πανκ και όλης της κουλτούρας που το περικλείει. Τότε στα τέλη της δεκαετίας του 90 και στις αρχές της νέας χιλιετίας, μάλιστα, που το συγκεκριμένο είδος ήταν στα καλύτερά του οι Blink-182 αποτελούσαν το συγκρότημα που κάθε νέος που ήθελε να είναι στη ‘’μόδα’’ του ροκ έπρεπε να ακούσει.

Τα χρόνια πέρασαν, όμως, οι σκεϊτάδες της δεκαετίας εκείνης μεγάλωσαν και συγκροτήματα που μεσουρανούσαν τότε είτε σιγά-σιγά έπεσαν στην αφάνεια (π.χ. Sum 41) είτε αναγκάστηκαν να αλλάξουν για να παραμείνουν στο προσκήνιο (π.χ. Green Day, Simple Plan). Οι Blink-182 συνέχισαν να παλεύουν μετά την επανένωσή τους και το 2011 έβγαλαν το CD ‘’Neighborhoods’’. To άλμπουμ αυτό ήταν επιεικώς μέτριο. Φαινόταν σαν να έψαχναν τα πατήματά τους μετά τη διάλυσή τους. Και όταν μιλάμε για ένα συγκρότημα του διαμετρήματός τους αυτί μπορεί να θεωρηθεί μόνο σαν αποτυχία.

Τώρα θα αναρωτιέται κανείς τι σχέση έχει αυτή η εισαγωγή με το νέο άλμπουμ. Ήθελα με αυτόν τον τρόπο να στηθεί ένα ολόκληρο background για να μπορώ να πω το εξής: Το άλμπουμ ήταν πάρα πολύ καλό! Δεν είναι ότι είναι αριστοτεχνικό ή ότι μπορεί εύκολα να βγάλει ένα κομμάτι ισάξιο των μεγάλων επιτυχιών που είχαν στο παρελθόν. Το κυριότερο ήταν ότι μετά την αποτυχία του ’11 έμαθαν ότι ο πυρήνας των οπαδών τους ήθελε κάτι που να θύμιζε Blink-182. Κάτι που θα τους ξυπνούσε αυτό το αίσθημα νεανικότητας που είχε γεννηθεί πριν χρόνια.

Κι έτσι τα κατάφεραν και με τραγούδια όπως το ‘’No Future’’, το ‘’Los Angeles’’ και το ‘’San Diego’’. Ακόμα και τα υπόλοιπα τραγούδια, όμως, μπόρεσαν να τραβήξουν αυτό το βαρύ φορτίο. Αυτό το βαρύ όνομα. Ακούγοντας το άλμπουμ θυμήθηκα τότε που είχα πρωτοακούσει το ‘’All The Small Things”. Αυτή ήταν και η αίσθηση που έπρεπε να μου δημιουργήσουν. Ναι μεν δεν ήταν τόσο δυνατό όσο θα ήθελα, αλλά (κι αυτό είναι ένα μεγάλο αλλά) έριξαν πολύ δουλειά για να βγάλουν σε εποχές που το πανκ είναι αντιπαραγωγικό ένα CD που ταιριάζει με την παραπάνω κουλτούρα. Ειδική μνεία μάλιστα πρέπει να γίνει στα τραγούδια ‘’Built This Pool’’ και ‘’Brohemian Rhapsody”. Αναρωτιόμουν τι άκουσα αφού τελείωσαν αυτά τα δυο κομμάτια. Γιατί αυτό είναι η ποπ πανκ κουλτούρα. Ανεξήγητη και απρόβλεπτη.

Προτείνω, λοιπόν, ανεπιφύλακτα να το ακούσει όποιος άκουγε κάποτε αυτό το ωραίο είδος. Για όσους δεν ακούνε πολύ είναι πιθανό να τους αρέσει αρκεί να συνηθίσουν λίγο στην διάχυτη ‘’φασαρία’’ που παίζει πάντα σε αυτά τα τραγούδια. Κι ας μην ξεχνάμε ότι με ένα ακόμα πράγμα που είναι συνυφασμένο το ποπ πανκ είναι με παραλία. Οπότε ίσως ήρθε η ώρα να γίνουμε λίγο πιο πανκ όλοι.

by dropmind