Crush Test : The Shadow

Σας διαβεβαιώ αγαπητοί πως λίγες χαρές υπάρχουν εκεί έξω για έναν άνθρωπο που κάθε βδομάδα φροντίζει να σπαταλά πόρους του διαδικτύου, φλυαρώντας για μουσική, και ποια θα μπορούσε να συγκριθεί με τον ενθουσιασμό να μοιράζομαι μαζί σας ένα δίσκο που τόσους μήνες περίμενα. Για όσους ενδεχομένως θυμάστε, για πρώτη φορά αποπειράθηκα να σας μεταδώσω την αίσθηση αυτού του έργου έπειτα από τη συγκλονιστική εκείνη εμπειρία στο ξενοδοχείο Μπάγκειον , μα όπως τώρα έτσι και τότε, μάλλον αμηχανία κυριάρχησε στην προσπάθειά μου να περιγράψω κάτι τόσο αγνά όμορφο.

Ο δίσκος λοιπόν κυκλοφόρησε στις 20 Μαΐου, με το όνομα The Shadow και αποτελεί την πρώτη δουλειά της Emi Path - κατά κόσμον Αιμιλία Παπαθεοχάρη - μιας νέας καλλιτέχνιδας που μέσα από τη χαρισματική της ματιά κατάφερε να δημιουργήσει κάτι πολύ ιδιαίτερο -αυτά βέβαια θα τα πούμε παρακάτω. Στο κομμάτι της σύνθεσης το The Shadow αποτελείται από επτά τραγούδια, που όπως βασίζονται σε μια τέλεια αρμονία - μιλώντας με όχι αυστηρά μουσικούς όρους - και σε μια τελετουργική σχεδόν εναλλαγή μελωδιών δίνοντάς μας την αίσθηση πως ταλαντεύονται αναποφάσιστα ανάμεσα σε ένα κόσμο ονειρικό και την πραγματικότητα. Είναι μάλιστα τα φωνητικά της Αιμιλίας όπως μοιάζουνε να φτάνουν από μακριά, μέσα από τους λιτούς και κάποτε επαναλαμβανόμενους στίχους που σε καθοδηγούν μέσα απ' τη μουσική, απορροφώντας σε σε μία διάσταση που τα συναισθήματα οξύνονται και οι σκέψη τρέχει ταχύτερα.

Και είναι εκεί ακριβώς αγαπητοί, που συμβαίνει η μαγεία που παραπάνω σας υποσχέθηκα. Βλέπετε όπως προείπα σ' ετούτο εδώ το έργο δεν είναι μονάχα οι νότες, μα πρωτίστως η ματιά του καλλιτέχνη που σμιλεύει με ήχους έναν ολόκληρο κόσμο. Έτσι αντιλαμβάνεστε πως πρόκειται για κάτι το παράδοξο που σπάνια απαντάται σε άλλες δουλειές, όλος ο δίσκος εν τέλει ν' αποτελεί ένα όλον, ένα χορό όπου το κάθε τραγούδι φωτίζει κι άλλο βήμα. Όσο γράφω τόσο καταλαβαίνω και περισσότερο ότι ίσως αυτό ακριβώς να είναι και το μυστικό, ο λόγος που -όπως ήδη είχα δει στη συναυλία και επιβεβαιώνω σε κάθε επανάληψη που βάζω ετούτον το δίσκο- με αυτήν τη μουσική η καρδιές ανοίγουν και η πραγματικότητα βάφεται με τη γλυκόπικρη γεύση της έλλειψης και της ελπίδας.

Στο μυαλό μου δεν υπάρχει αμφιβολία πως είμαστε τυχεροί που ζούμε σήμερα, τη στιγμή που ένα νέο καλλιτεχνικό κύμα σηκώνεται πιο ώριμο, πιο έτοιμο να αναζητήσει την ουσία ενίοτε αγνοώντας την πραγματικότητα.

Αγαπητοί σας αφήνω με το Happy Death

Ολόκληρο το άλμπουμ: https://emipath.bandcamp.com/releases

Emy Path: https://www.facebook.com/emipath/

by sammheim